Cyklamen persicum
Wielkość: Zwykle cyklameny osiągają wysokość 30-40 cm. Ale są i odmiany karłowe, które osiągają tylko 20-25 cm.
Kwitnienie i zapach: Kwitną od września do marca, często tak obficie, że można bez uszczerbku część wycinać i wstawiać do wazonów.
Światło i temperatura: Najlepiej rozwijają się w chłodnych pomieszczeniach i półcieniu. Najkorzystniejsze są temp. poniżej 20°C.
Podlewanie i nawożenie: W czasie kwitnienia potrzebują dużo wody, lecz bulwy nie powinny być namoknięte. Wodę można wlewać do podstawki, lecz po pół godzinie trzeba ją opróżnić. Dobrze jest trzymać roślinę w pomieszczeniu o dużej wilgotności powietrza.
Podłoże i przesadzanie: Cyklameny perskie przesadza się po zakończeniu kwitnienia, a więc w kwietniu-maju i przy okazji usuwa się zniszczone korzenie. Wierzchołek bulwy musi trochę wystawać nad ziemią. Nie należy używać zbyt dużych doniczek, w mniejszych roślina lepiej kwitnie.
Przycinanie: Przez cały rok należy oczyszczać roślinę ze zwiędłych liści i kwiatów, aby robić miejsce dla nowych, nieustannie dorastających pąków.
Rozmnażanie: Cyklameny można rozmnażać przez nasiona, przy temp. 13-16°C, a także przez dzielenie bulw, ale dopiero po opadnięciu kwiatów i liści i przejściu rośliny w okres spoczynku.
Hipeastrum
Hippeastrum
Wielkość: Podczas kwitnienia potrzebuje więcej miejsca. Długość liści rzadko przekracza 30-40 cm, ale pęd kwiatowy dochodzi do pół metra.
Kwitnienie i zapach: Kwiat jest olbrzymi dochodzi nawet do 15 cm. Kolory od białego po czerwony. Zapach jest lekko słodkawy, najbardziej intensywnie pachną gatunki białe.
Światło i temperatura: Podczas wzrostu roślina wymaga dostatecznego nasłonecznienia, świeżego powietrza oraz dużej jego wilgotności. Temperatura podczas kwitnienia nie powinna - o ile to możliwe - przekraczać 18°C, a w zimie nie powinna spadać poniżej 16°C.
Podlewanie i nawożenie: Im szybciej roślina rośnie, tym więcej potrzebuje wody, nawozi się ją do końca lipca, raz na tydzień. Natomiast od września do grudnia podlewać należy bardzo skąpo.
Podłoże i przesadzanie: Przesadzanie jest konieczne jedynie raz na trzy - cztery lata , po okresie całkowitego spoczynku. Należy używać ziemi bogatej w środki odżywcze, przepuszczalnej i nie zapomnieć o wykonaniu drenażu.
Przycinanie: Stare kwiatostany i liście usychają same. Podczas przesadzania suche i zbutwiałe lub co gorsza zaatakowane przez grzyb łuski cebuli powinno się usunąć.
Rozmnażanie: Za pomocą cebulek przybyszowych. Zasiane, nowe rośliny zaczną bowiem kwitnąć dopiero po dwóch, trzech latach.
Otoczenie i ustawienie: Hipeastrum wygląda najładniej, gdy jego kwiaty mają możliwość górować nad innymi, niskimi zielonymi roślinami, np. w dużej, płaskiej donicy.
Amarylis piękny
Amaryllis belladonna
Wielkość: Cebula jest często dość duża, liście są długie, mieczowate. Pęd kwiatowy dorasta mniej więcej do wysokości 60 cm i ma bardzo dużo kwiatów.
Kwitnienie i zapach: Różowe kwiaty odbijają światło słoneczne, dlatego wydaje się, że błyszczą. Posiadają delikatny, brzoskwiniowy zapach.
Światło i temperatura: Podczas wzrostu roślina powinna przebywać w jasnym i ciepłym miejscu, a w zimie w suchym i chłodnym. Amarylisa pięknego nie należy narażać na temperatury niższe niż 12°C.
Podlewanie i nawożenie: Podczas okresu wzrostu należy ją podlewać obficie, pamiętając jednak o tym, aby w podstawce pod doniczką nie pozostawała woda. Amarylis w tym czasie należy regularnie nawozić. Do momentu zanim pojawią się pierwsze liście, należy roślinę podlewać oszczędnie. W okresie spoczynku nie podlewać w ogóle.
Podłoże i przesadzanie: Cebulę należy zasadzić wczesną wiosną do żyznej ziemi, zmieszanej z piaskiem .
Przycinanie: Nie przycina się.
Rozmnażanie: Przy przesadzaniu należy ostrożnie oddzielic cebulki przybyszowe, które tworzą się przy cebuli matecznej i zasadzić je w oddzielnych doniczkach. Należy liczyć się z tym, że w ten sposób zasadzona nowa roślina nie zakwitnie wcześniej, niż za dwa lub trzy lata.
Otoczenie i ustawienie: Amarylis potrzebuje jasnego i dostatecznie ciepłego stanowiska, a podczas kwitnienia więcej miejsca.
Skrzydłokwiat
Spathiphyllum
Wielkość: Często dorasta do metrowej wysokości. Ponieważ posiada okazałe liście z długimi ogonkami, roślina stanowi piękną dekorację nawet wówczas gdy nie kwitnie.
Kwitnienie i zapach: Jeśli skrzydłokwiat rozwija się dobrze, regularnie tworzy kwiaty . Kwiatostan stanowi żółta kolba. Główną ozdoba jest jednak biała pochwa otaczająca kolbę. Kwiaty utrzymują się długo, przed zaschnięciem zielenieją, nie pachną. Pora kwitnienia przy pada najczęściej na miesiące letnie.
Światło i temperatura: Dobrze znosi cień, dlatego można go ustawić nawet na parapecie północnego okna. W półcieniu w pokoju dziennym z reguły nie kwitnie. Do dobrego rozwoju wymaga ciepła, najodpowiedniejsze są temp. 18-22°C.
Podlewanie i nawożenie: Zapotrzebowanie na wodę jest duże. Doniczkę można wstawić do dużej miski, aby roślina miała stale zapewnioną odpowiednią ilość wody. Ze względu na to, że skrzydłokwiat nie ma wyraźnie zaznaczonego okresu spoczynku, podłoże musi być wilgotne przez cały rok. Od marca do października nawozi się roślinę (raz w tygodniu).
Podłoże i przesadzanie: Odpowiednia jest zwykła doniczkowa przepuszczalna ziemia z dodatkiem torfu. Nadmiar wody gromadzi się w podstawce. Skrzydłokwiat przesadza się wiosną . Wówczas można roślinę dzielić.
Przycinanie: Żółte, zwiędnięte liście odcina się tuz nad ziemią.
Rozmnażanie: Starsze egzemplarze można łatwo rozmnażać przez podział, przy czym bryłę korzeniową najlepiej ostrożnie przekroić nożem. Później sadzi się poszczególne części kępy . Można także odciąć silny boczny pęd u podstawy rośliny i zasadzić go do doniczki o średnicy mniej więcej 10 cm.
Otoczenie i ustawienie: Skrzydłokwiat jest piękną rośliną, którą można hodować na zewnątrz, gdzie jego dekoracyjne zielone liście prezentują się wyjątkowo korzystnie. W pomieszczeniu najlepiej wygląda ustawiony samotnie.
Eustoma
Eustoma grandiflorum
Wielkość: Rośliny mają przeważnie 15-35 cm. wysokości. Rośliny które sami wyhodujemy z nasion są często większe. Eustoma ma podłużne liście niebiesko-zielonego koloru.
Kwitnienie i zapach: W lecie wytwarza duże kwiaty o średnicy nawet do 7 cm. Niekiedy są pełne, ale nigdy nie pachną. Kwiaty mają biały, różowy lub niebieski kolor. Utrzymują się bardzo długo.
Światło i temperatura: Roślinę dobrze jest umieścić w pobliżu jasnego okna i zapewnić jej dostatek świeżego powietrza. Odpowiada jej okno wychodzące na wschód lub zachód. Ostrego słońca okna południowego nie cierpi. Temperatura może się wahać od 16 do 24°C.
Podlewanie i nawożenie: W czasie ciepłych i słonecznych dni na wiosnę i w lecie eustoma potrzebuje dużo wody. Trzeba ją podlewać nawet dwa razy dziennie. Nawozić należy raz w tygodniu. Jeśli roslina wyschła, należy zanurzyc całą w wodzie.
Podłoże i przesadzanie: Eustomy nie przesadza się. Uprawiać ją należy w normalnej ziemi ogrodowej.
Przycinanie: Rośliny, które sami wyhodowaliśmy, trzeba przyciąć nad trzecią parą liści, aby dobrze się rozgałęziły i równomiernie gęstniały.
Rozmnażanie: Nasiona rośliny można wysiać samemu. Ale liczyć się trzeba z tym, że po wykiełkowaniu rosną powoli.
Otoczenie i ustawienie: Eustoma szczególnie dobrze wygląda na parapecie, gdzie niebi esko kwitnące kwiaty należą z pewnością do rzadkości. Tam obfitość jej kwiatów będzie sprawiać bardzo dobre wrażenie. Roślina bywa też hodowana na kwiat ciety.
Kalanchoe
Kalanchoe blossfeldiana
Wielkość: Roślina tworzy rozłożysty krzew z mięsistymi, ciemnozielonymi liśćmi. Okazałe i gęsto skupione kwiatostany często zakrywają większą część liści.
Kwitnienie i zapach: Kwitnie prawie przez cały rok. Żółte, czerwone, pomarańczowe, lub różowe kwiaty zebrane w baldachokształtne kwiatostany. Kwiaty nie pachną.
Światło i temperatura: latem roślina potrzebuje jasnego, przewiewnego miejsca oraz temp. 20-25°C. Zimą temperatura nie może spaść poniżej 12-13°C. Do wytworzenia kwiatów potrzebuje krótkiego dnia.
Podlewanie i nawożenie: Należy podlewać oszczędnie, gdyż roślina nie znosi nadmiaru wody Gleba powinna zawsze przeschnąć przed kolejnym nawadnianiem. Nie wolno spryskiwać. Chcąc uprawiać roślinę przez kilka lat, należy ja zasilać nawozem co trzy tygodnie.
Podłoże i przesadzanie: Kalanchoe często uprawiana jest jako jednoroczna i po przekw itnięciu wyrzucana. Można ją jednak uprawiać przez wiele lat. Należy wówczas po przekwitn ięciu przesadzić ją do doniczki wypełnionej mieszanką zwykłej ziemi i piasku.
Przycinanie: Roslin kwitnących nie przycina się. Starsze okazy przycina się regularnie, by lepiej się rozkrzewiały i miały piękny, rozłożysty kształt. Po przekwitnięciu kwiatostany ucina się tuż nad najwyższą parą lisci.
Rozmnażanie: Kalanchoe można rozmnażać z nasion i sadzonek. Przy uprawie w doniczkach jednej lub kilku roślin, najprostszą metodą jest ukorzenianie sadzonek. Uzyskane z nasion wysianych w marcu i sadzonek odcinanych w kwietniu rośliny zakwitną w listopadzie lub w grudniu. Okres kwitnienia zależy więc także od terminu siewu lub sadzonkowania.
Otoczenie i ustawienie: Kalanchoe pięknie wygląda ustawione na parapecie okiennym. Może być także ozdobą balkonu.
Niecierpek waleriana
Impatiens walleriana
Wielkość: Niecierpek ma zwarty pokrój. Kwitnie bardzo obficie. Liście są jasnozielone , lancetowate i delikatnie ząbkowane na brzegach.
Kwitnienie i zapach: Gdy tylko dzień zaczyna się wydłużać, rozpoczyna się pora kwitni enia niecierpka. Kwiaty mają najróżniejsze kolory, mogą byc też dwubarwne. Prawie nie wydz ielają zapachu.
Światło i temperatura: Preferuje słoneczne stanowisko, lecz dobrze rośnie także w cieniu, ale nie kwitnie wówczas tak obficie. Latem odpowiada jej zwykła temperatura, w zimie nie powinna stać w cieple.
Podlewanie i nawożenie: Przede wszystkim w lecie należy obficie podlewać i raz w tygodniu zasilać płynnym nawozem. W zimie podlewa się mniej i nie nawozi.
Podłoże i przesadzanie: Roślinie tej odpowiada ziemia doniczkowa. Przesadza się ją co roku w marcu lub kwietniu do świeżej ziemi. Stosuje się plastikowe doniczki, które lepiej utrzymują wilgotność podłoża niż doniczki gliniane. Na dnie doniczki należy ułożyć grubą warstwę drenażu złożoną ze żwiru lub keramzytu.
Przycinanie: Jeśli rośliny mają poprzerastane pędy - co zdarza się u roślin wyhodow anych z sadzonek - należy je w ciągu lata kilkakrotnie przyciąć. Rośliny wyhodowane z nasion mają zazwyczaj bardziej zwarty pokrój.
Rozmnażanie: W lutym - marcu z nasion lub sadzonek.
Otoczenie i ustawienie: Wszędzie czuje się dobrze: w pomieszczeniu na parapecie w doniczce oraz na zewnątrz na balkonie w skrzunce kwiatowej. Dzieki swym kolorowym kwiatom przez wiele miesięcy wygląda bardzo dekoracyjnie. Rośliny dobrze rozwijają się także w uprawie hydroponicznej.
Fuksja
Fuchsia
Wielkość: Występują praktycznie we wszystkich wielkościach i formach, np. jako niskie doniczkowe rośliny, ale także jako "drzewka". Niektóre są mrozoodporne. Przeważnie jednak uprawiane są przez cały rok w domu.
Kwitnienie i zapach: Zaczyna kwitnąć pod koniec kwietnia i kwitnie do początku października. Słabo pachnące kwiaty są przeważnie w tonacjach czerwonych lub fioletowych
Światło i temperatura: Fuksja jest najpiękniejsza, kiedy stoi w lekko zacienionym, chłodnym miejscu, z nieco zwiększoną wilgotnością powietrza. W lecie może stać na zewnątrz, w półcieniu, w zimie w temp 6-10°C.
Podlewanie i nawożenie: W lecie należy utrzymywać ją stale wilgotną, w zimie podle wać oszczędniej. Nawozic od maja do czerwca.
Podłoże i przesadzanie: Przesadza się ją w marcu do niezbyt wielkich naczyń. Wysta rczy normalna ziemia kwiatowa, można jednak domieszać trochę piasku.
Przycinanie: Na wiosnę rośliny należy silnie przyciąć, przycięta młoda roślina jest póżniej bardziej gęsta.
Rozmnażanie: Rozmnaża się wyłącznie przez sadzonki pędowe. Zielone pędy wierzchołkowe odcinamy w lecie (4-5 cm długości), zdrewniałe dopiero na wiosnę. W wodzie lub w mieszance torfu i piasku szybko sie ukorzenią. Przez wysiew uzyskuje się nowe odmiany, ale trwa to długo.
Gardenia
Gardenia jasminoides
Wielkość: W dobrych warunkach może osiągnąć wysokość 90-120 cm. Bardzo często osiąga jednak tylko połowę tej wysokości. W ciągu roku rośnie 10 do 15 cm.
Kwitnienie i zapach: Istnieja odmiany, które kwitną w zimie. Białe kwiaty utrzymują się kilka dni. Ich zapach przypomina zapach jaśminu.
Światło i temperatura: Podczas kwitnienia rośliny muszą być umieszczone w pełnym słońcu, w temp. ok. 20°C. Gardenie, które kwitną w lecie, mogą przezimować w temp. 12-15°C, kwitnące w zimie - w temp. 16-17°C. W czasie kiedy tworzą się pączki, gardenia wymaga w nocy temp. poniżej 18°C, w przeciwnym razie pączki opadną. W czasie pięknego lata gardenia może być umieszczona na dworze.
Podlewanie i nawożenie: Uwielbia dużą wilgotność powietrza, dlatego często trzeba ją zraszać. Podczas kwitnienia należy ją obficie podlewać, w okresie spoczynku oszczednie. W lecie powinna być raz na tydzień zasilona nawozem.
Podłoże i przesadzanie: Przesadza się ją na wiosnę (marzec - kwiecień), mniej więcej co dwa lata. Roślina nie znosi ziemi bogatej w potas. Należy użyć mieszanki torfu, grubego piasku i próchnicy.
Przycinanie: Po przekwitnięciu lub podczas przesadzania można roślinę przyciąc - bę dzie wtedy bardziej gęsta.
Rozmnażanie: Gardenie rozmnaża się za pomocą młodych wierzchołkowych części łodyg, uciętych pod koniec zimy, niekiedy też za pomocą nasion. Jest to jednak trudne i dość powolne.
Gloksynia
Sinningia speciosa
Wielkość: Należy do roślin cebulkowatych. Ma liście o długości 15-20 cm, których szypułki rosną tak gesto, że wyglądają jak rozetki. Kwiaty wyrastają wśród nich.
Kwitnienie i zapach: Od maja do września kwitną pięknymi, dzwonkowymi kwiatami. Są one aksamitne, białe, czerwone, fioletowe, w dwubarwne plamy z białymi obwódkami.
Światło i temperatura: Najlepiej rozwija się w półcieniu. Pełne słońce pali jej liście. Latem wymaga jednak ciepłego miejsca o temp. 20-22°C. Zimą bulwy składa się w suchym miejscu, gdzie panuje temp. ok. 15°C.
Podlewanie i nawożenie: Pożądana jest wysoka wilgotność powietrza. Należy w tym celu używać rozpylacza wody lub umieścić rośliny w skrzynkach z wilgotnym torfem. Wiosną i latem kwiaty te potrzebują dużo wody, od września - coraz mniej. Jednocześnie trzeba dbać, aby liście nie pozostawały mokre. Raz na tydzień, w okresie kwitnienia, konieczne jest nawożenie rośliny nawozem zawierającym potas.
Podłoże i przesadzanie: Przesadzania w przypadku gloksynii raczej się nie stosuje. Bulwy, które przezimowały można jednak w lutym przełożyć do nowej doniczki i przykryć 2- centymetrową warstwą ziemi (lekko kwaśnej, normalnej ziemi kwiatowej).
Przycinanie: Liście zimą same odpadną. Bulwy na wiosnę wymagają oczyszczenia.
Rozmnażanie: Gloksynie można rozmnażać przez nasiona, cięcie liści, a także dzielenie bulw.
Otoczenie i ustawienie: Należy postawić gloksynię tak, aby miała wolną przestrzeń ze wszystkich stron. Jeśli zgromadzi się kilka roślin razem, będzie to z pewnością piękny widok, jednakże trzeba zadbać o to, aby wzajemnie się nie dotykały liśćmi.
Krynia
Crinum moorei
Wielkość: Cebula krynii jest dość duża i ciężka - może ważyć nawet do kilograma. Zielone liście mają około jednego metra długości i dziesięć centymetrów szerokości. Do prawidłowego rozwoju roślina potrzebuje więc sporo przestrzeni. Efektowne, duże kwiaty lekko zwisają.
Kwitnienie i zapach: W zależności od pielęgnacji cebul roślina ta może kwitnąć zimą, wiosną lub latem. Dzwonkowate, białe lub różowe kwiaty wydzielają intensywny zapach.
Światło i temperatura: Roślinę należy uprawiać w jasnym i ciepłym miejscu, ale nie na ostrym słońcu.
Podlewanie i nawożenie: W okresie wzrostu cebula krynii potrzebuje dość obfitego podlewania. Po przekwitnięciu należy podlewać ją oszczędniej, a w okresie spoczynku, w zimie, nie podlewać prawie wcale.
Podłoże i przesadzanie: Starsze cebule przesadza się co trzy lata w marcu do dużej doniczki. Stosuje się zwykłą ziemię kwiatową.
Przycinanie: Nie przycina się
Rozmnażanie: Zazwyczaj za pomocą cebulek przybyszowych, które oddziela się wiosną.
Otoczenie i ustawienie: W okresie kwitnienia najlepiej prezentuje się samotnie.
Hortensja ogrodowa
Hydrangea macrophylla
Wielkość: Młoda roślina jest nisko osadzona z dwoma lub trzema rozgałęzieniami, tak że wygląda jak krzak. Z czasem jeszcze rozrasta się i staje się znacznie wyższa.
Kwitnienie i zapach: W pierwszym roku kwitnie od kwietnia do września. Po pierwszym przezimowaniu zakwita dopiero latem. Kwiaty mają słaby zapach.
Światło i temperatura: Kwiaty trzeba umieścić w miejscu jasnym lecz chłodnym, najlepiej na oknie wychodzącym na wschód lub zachód. Na tarasie wymaga miejsca osłoniętego i zacienionego. Najkorzystniejsza temp. to 20°C latem i 7°C zimą.
Podlewanie i nawożenie: Podczas kwitnienia wymaga obfitego podlewania, lecz tylko miękką wodą. Przy wysokich temperaturach najlepiej jest je zraszać wodą. Od września do lutego zmniejszyć podlewanie, lecz nie pozwolić, aby uschły. Od pojawienia się pierwszego kwiatu, do połowy sierpnia, co tydzień nawozić preparatem, który nie zawiera wapna.
Podłoże i przesadzanie: Gdy wszystkie kwiaty zwiędną, co na ogół ma miejsce we wrześniu, hortensje ogrodową trzeba przesadzić do lekkiego torfu zmieszanego z piaskiem.
Przycinanie: Przekwitłe pędy wymagają obcięcia do połowy, słabe usuwa się całkowicie.
Rozmnażanie: Obcięte pędy można jako sadzonki.
Otoczenie i ustawienie: Hortensje wyglądają okazale. A jeszcze atrakcyjniej posadzone trzy czy cztery razem, w wielkim ceramicznym naczyniu.
Pokrzywiec szorstkowłosy
Acalypha hispida
Wielkość: W warunkach pokojowych pokrzywiec dorasta do wysokości pół metra, w warunkach naturalnych staje się metrowym krzewem. Rośnie dosyć szybko i często potrzebuje podpory.
Kwitnienie i zapach: Od marca do września roślina wytwarza rzucające się w oczy, długie, czerwone kwiatostany, składające się z mnóstwa małych kwiatów. Kwiaty nie pachną. Po kwitnieniu należy zwiędłe kwiaty odciąć.
Światło i temperatura: W mieszkaniu należy zapewnić dostatek światła oraz wysoką wilgotność powietrza. Roślina nie znosi zaru południowego słońca. Gdy liście są zbyt ciemne, jest to znak, że roslina potrzebuje wiecej swiatła. Najodpowiedniejszą temp. latem jest 20 °C, zimą nie powinna spaść poniżej 15°C. Bliskie sąsiedztwo kaloryferów wysusza roślinę i naraża ją na atak przędziorków.
Podlewanie i nawożenie: Pokrzywiec rośnie i kwitnie najlepiej wtedy, gdy bryła korzeniowa jest stale wilgotna. Oznacza to, że roślinę należy obficie podlewać latem, a mniej zimą. Roślina nie znosi przemoczenia. Pół godziny po podlaniu należy wylać nadmierną ilość wody z podstawki. Podczas okresu wzrostu nawozimy co 14 dni normalną dawką nawozu płynnego. W zimie nie nawozimy. Wysoką wilgotność powietrza należy utrzymywać poprzez częste spryskiwanie.
Podłoże i przesadzanie: Przesadzamy co roku w marcu, wykorzystując zwykłą ziemię kwiatową lub substrat torfowy. Dla sadzonek odpowiedni jest torf.
Przycinanie: Wierzchołki rośliny należy przyciąć bezpośrednio przed przesadzaniem.
Rozmnażanie: Roślinę rozmnaża się przez sadzonki na wiosnę.
Otoczenie i ustawienie: Pokrzywiec nie nadaje się do stania z innymi roślinami w grupie. Lepiej będzie się wyróżniać sam w doniczce. Służy mu również umieszczenie w wiszącej doniczce - kwiaty zostaną lepiej wyeksponowane.
Gomfrena kulista
Gomphrena globosa
Wielkość: Osiąga wysokość od 15 do 40 cm. Chcąc uzyskać roślinę krzaczastego pokroju, należy przyciąć wierzchołek pędu. Po przekwitnieniu roślina ginie.
Kwitnienie i zapach: Kuliste kwiatostany w znacznym stopniu przypominają kwiaty koniczyny, tylko nie pachną. W zależności od odmiany mogą mieć różną barwę.
Światło i temperatura: Po wysadzeniu roślina nie wymaga wyższej temperatury, ta jednak nie powinna spaść poniżej 8-10°C. W lecie roślina rozwija się pomyślnie tylko w ciepłym, słonecznym miejscu.
Podlewanie i nawożenie: Po przesadzeniu do doniczki powinno się rośliny systematy cznie podlewać i raz na tydzień nawozić. Nie można dopuścić do całkowitego przeschnięcia ziemi.
Podłoże i przesadzanie: Odpowiednie podłoże do uprawy gomfreny to mieszanina złożona z dwóch części ziemi bogatej w składniki pokarmowe i jednej części piasku. Przesadzanie nie jest potrzebne, gdyż rośliny po przekwitnieniu likwiduje się.
Przycinanie: W celu nadania roślinom krzaczastego pokroju można poddać młode rośliny cięciu formującemu.
Rozmnażanie: Z nasion w marcu lub kwietniu.
Otoczenie i ustawienie: Kuliste, ozdobne kwiatostany pięknie prezentują się nie tylko w ogrodzie, umieszczone w wazonie mogą stanowić wspaniałą ozdobę. Zimą z suchych kwiatów można wykonać atrakcyjne kompozycje.
Azalia
Rhododendron simsii
Wielkość: Azalie w sprzedaży mają 15-50 cm wysokości. Rosną bardzo wolno i wytwarzają krzewy lub drzewka.
Kwitnienie i zapach: Kwiaty wyglądają egzotycznie, są bardzo ładne, ale właściwie nie pachną.
Światło i temperatura: Roślina potrzebuje dużo światła, ale nie powinna stać w pełnym słońcu. Temperatura w żadnym wypadku nie powinna przekroczyć 15°C. W chłodniejszym pomieszczeniu wypuści więcej pąków kwiatowych.
Podlewanie i nawożenie: Roślina ma duże zapotrzebowanie na wodę, która powinna być miękka lub odstała. Nie znosi nie uzdatnionej wody z kranu. Nawozimy po przekwitnięciu od maja do końca lipca - nawozem nie zawierającym wapnia.
Podłoże i przesadzanie: Jeśli przesadzamy, to wiosną, po kwitnieniu. Do przesadzania używamy specjalnej ziemi dla azalii oraz płaskich donic. Gliniane donice przed przesadzaniem wstawić należy na kilka godzin do wody.
Przycinanie: Zwiędłe części rośliny regularnie usuwamy. Po przekwitnieniu przycinamy wydłużone nadmiernie gałązki. We wrześniu możemy odłamać kilka pędówaby te, które mają pąki miały więcej światła.
Rozmnażanie: Sadzonki z pedów wierzchołkowych łatwo ukorzeniają się się w lipcu i w sierpniu. Młode roślinki wymagają dużo ciepła i wysokiej wilgotności powietrza. Należy więc przykryć donicę folią na okres 3-4 tygodni.
Littonia
Littonia modesta
Wielkość: Jest rośliną pnącą o cienkich pędach, osiągających w naszych warunkach klimatycznych metrową długość. W swym naturalnym środowisku roślina dorasta do 1,8 metra. Ma cienkie, podłużne liście. Odmiana "Keetii" jest jedną z większych i odporniejszych, silniej się też rozgałęzia. Nadziemne organy littoni obumierają jesienią.
Kwitnienie i zapach: Od czerwca do sierpnia roślina tworzy ochrowo-żółte, dzwonkowate kwiaty. Mają one średnicę od dwóch do trzech centymetrów. Kwiaty nie pachną.
Światło i temperatura: Potrzebuje stosunkowo dużo światła. W odróżnieniu od wielu innych roslin pokojowych, znosi bezpośrednie nasłonecznienie. Pozwala to na uprawę littonii także na zewnątrz, o ile wybrane miejsce zabezpieczy się przed wiatrem i deszczem. Ilość światła decyduje o zdolności kwitnienia. Rośliny uprawiane w cieniu nie kwitną.
Podlewanie i nawożenie: Kiedy wiosną zaczynają wyrastać pędy littonii, należy roz począć systematyczne podlewanie. Zaczyna się od niewielkich dawek wody. Gdy tylko roślina wytworzy więcej liści i pędów, ilość wody stopniowo się zwiększa. W miarę możliwości należy używać wody odstanej, o temp. pokojowej. W ciągu okresu wzrostu, a więc mniej więcej od maja do sierpnia, roślinę nawozi się co 14 dni stosując nawóz dla roślin pokojowych.
Podłoże i przesadzanie: Odpowiednia dla littonii jest mieszanka ziemi i piasku. Przesadza się ją raz na trzy lata.
Przycinanie: Pod koniec jesieni należy pozwolić, aby pędy zaschły, a następnie je odciąć.
Rozmnażanie: Najprostrzym sposobem rozmnażania jest dzielenie bulwiastych kłączy. Rozmnażanie z nasion jest bardziej skomplikowane i nie daje tak dobrych rezultatów.
Otoczenie i ustawienie: Dobre jest miejsce ciepłe, także w ogrodzie zimowym, oraz bliskie towarzystwo roślin ciepłolubnych, zwłaszcza w przypadku Gloriosa rothschilidiana.
Śniedek
Ornithogalum
Wielkość: Rośnie szybko, dorasta do wysokości 20-30 cm i wytwarza dużo liści.
Kwitnienie i zapach: Piękne kwiaty pojawiają się pod koniec wiosny, czasami także latem - zależy to od gatunku. Wydzielają słabą, ale przyjemną woń.
Światło i temperatura: Do bujnego rozwoju i obfitego kwitnienia rośliny potrzebują stanowiska w słonecznym miejscu w ogrodzie. Niektóre gatunki nie są odporne na mróz, dlatego na zimę należy przenieść ich cebule do pomieszczenia.
Podlewanie i nawożenie: W okresie wzrostu należy obficie podlewać przede wszystkim cebule zasadzone w doniczce i ogrodzie zimowym. Przy uprawie w ogrodzie nie jest konieczne. Należy dbać, aby w podstawce pod doniczką nie pozostawała woda. Rośliny doniczkowe zasila się nawozem mniej więcej co trzy tygodnie. Należy stosować nawóz bogaty w azot.
Przycinanie: Nie jest potrzebne.
Rozmnażanie: Roślina tworzy małe cebulki przybyszowe dookoła cebuli macierzystej. Można je oddzielić i posadzić osobno. W następnym roku wyrosną z nich nowe rośliny. Cebule często atakowane są przez wirusy. Objawy widoczne są zarówno na samych cebulach, jak też na liściach, kwiatach i łodygach. Liście są poskręcane z występującymi plamami lub żółtymi prążkami. Ze wzgledu na brak skutecznego środka przeciw chorobom wirusowym, zaatakowane rośliny należy zniszczyć.
Otoczenie i ustawienie: W porównaniu z innymi roślinami śniedek kwitnie bardzo krótko. W porze kwitnienia najlepiej wygląda najwyżej w otoczeniu zielonych roślin kwitnących w tym czasie. Jest wart wyeksponowania, jednocześnie zapobiega to konkurencji między roślinami.
Oleander
Nerium oleander
Wielkość: W zależności od stopnia przycinania, roślina osiąga wielkość krzewu, 50-150 cm wysokości, może nawet przerodzić się w duże drzewo osiągające od trzech do czterech metrów wysokości.
Kwitnienie i zapach: Okres kwitnienia trwa od maja do września. Pachnące kwiaty zebrane są w szczytowych gronach.
Światło i temperatura: Od maja do września dobrze czuje się w słonecznym, ciepłym miejscu na tarasie lub balkonie. Na zimę najlepiej przenieść ją do chłodnego, jasnego pomieszczenia z dostatkiem świeżego powietrza (3-12°C.) Oleander nie zakwitnie, jeżeli będziemy trzymać go przez całą zimę w ciepłym pomieszczeniu. Pozostawienie go chociaż przez jedną noc na lekkim mrozie wpłynie na lepsze kwitnienie.
Podlewanie i nawożenie: Latem należy go obficie podlewać, zimą podlewanie ograniczyć. Ziemia w doniczce nie może wyschnąć. W okresie wzrostu nawozimy co tydzień. Stały dostatek wody w podstawce lub zewnętrznej doniczce ma istotny wpływ na rozwój rośliny.
Podłoże i przesadzanie: Młode rośliny przesadzamy co roku, starsze w miarę potrzeby. Do przesadzania najlepsza jest ziemia gliniasta.
Przycinanie: Gdy roślina ma za mało swiatła, rośnie szybko w górę. Z tego powodu nale ży wiosną przycinać pędy. Pamiętać również trzeba o tym, że zakwitają pędy zeszłoroczne, toteż skracamy je tylko o połowę.
Rozmnażanie: Sadzonki można pobierać przez cały rok, ale najłatwiej ukorzeniają się w czerwcu i lipcu.
Otoczenie i ustawienie: Powinien mieć własną doniczkę. Najlepsza jest doniczka samonawadniająca, ponieważ roślina ma duże zapotrzebowanie na wodę. Natomiast powietrze lubi suche.
Kalceolaria (pantofelnik)
Calceolaria
Wielkość: Mają krzewiasty pokrój, pozostają jednak niskie. Dorasta do 15-20 cm wysokości.
Kwitnienie i zapach: Rośliny mają dość duże, czerwone, brązowe lub żółte kwiaty. Są one pęcherzykowate, sprawiają wrażenie nadmuchanych. Nie pachną.
Światło i temperatura: Powinien być umieszczony na jasnym stanowisku. Jednak ostre, wiosenne lub letnie słońce, zwłaszcza w południe, roślinie może bardzo zaszkodzić. Wysoka temp. i silne słońce powodują, że kwiaty są mniej żywotne. Dlatego roślina najdłużej kwitnie na parapecie okna północnego, przy temp. w miarę ustabilizowanej, w granicach 15-18 °C.
Podłoże i przesadzanie: Rośliny przesadza się tylko w związku z rozmnażaniem. Przesadza się je do ziemi doniczkowej, ewentualnie lekkiej ziemi ogrodowej zmieszanej ze zbutwiałymi liśćmi. Na dnie doniczki powinna znajdować się warstwa drenażowa, złożona z kawałków potłuczonej doniczki lub keramzytu.
Rozmnażanie: Rozmnaża się z nasion. Jest to zabieg skomplikowany ze względu na wyma gania dotyczące temp. i wilgotności gleby.
Przycinanie: Należy usuwać zwiędłe liście i kwiaty. Wierzchołki pędów można odcinać, co pozwala na znaczne przedłużenie okresu kwitnienia.
Otoczenie i ustawienie: Może stać w każdym pomieszczeniu, do którego dopływa świeże powietrze.
Smithianta
Smithiantha-hybrydy
Wielkość: Wysokość około 30-40 cm. Liście pokryte są meszkiem, a wzdłuż nerwów mają czarno-brązowe zabarwienie.
Kwitnienie i zapach: Kwiaty są zebrane w luźne, wzniesione grona. Poszczególne kwiaty są delikatnie nachylone ku dołowi. Na zewnątrz kwiaty są czerwono pomarańczowe, wewnątrz żółte z czerwonymi kropkami. Zapach jest słaby i lekko słodkawy.
Światło i temperatura: Lubi światło, ale nie lubi bezpośredniego słońca. Na jasnym oknie w półcieniu czuje sie najlepiej. Dla kłącza najlepsza temp. to 20-25°C w lecie i 12°C w zimie.
Podlewanie i nawożenie: Bardzo istotna jest wilgotność powietrza. Koniecznie trzeba umieścić, także przy normalnym podlewaniu, na małych, mokrych kamykach lub na odwróconym talerzu w misce z wodą. Raz na tydzień trzeba ją dokładnie podlać, a co do drugiego podlewania dodać nawozu płynnego. W zimie nie należy podlewać w ogóle.
Podłoże i przesadzanie: Wystarcza normalna ziemia, do której dobrze jest domieszać troche torfu. Na wiosnę kłącza nalezy zasadzić do świeżej ziemi.
Przycinanie: Młode rośliny trzeba trochę przyciąć, dłuższe pędy zaczynają się piąć. Roślina wygląda lepiej, gdy jest bardziej zwarta, niska i ma wyprostowane łodygi.
Rozmnażanie: Suche kłącza można dzielić i pojedynczo wysadzać w doniczkach. Jeśli chcemy mieć pełniejsze kwiaty, w następnym roku kłącza nie należy dzielić.
Otoczenie i ustawienie: Jako roślina bardzo dekoracyjna warta jest dobrego wyeksponowania. Dobrze się czuje na oknie w półcieniu, z dala od przeciągów. Potrzebuje jednak dość wysokiej wilgotności powietrza.
Tuberoza
Polianthes tuberosa
Wielkość: Ze względu na długie i mięsiste liście tuberoza potrzebuje dość miejsca. Łodygi i kwiatostany mogą osiągnąć nawet metrową wysokość. W normalnych okolicznościach z jednej bulwy wyrasta tylko jedna łodyga.
Kwitnienie i zapach: Okres kwitnienia od lipca do października w zależności od tego, kiedy bulwy zostały zasadzone. Piękne, białe, intensywnie pachnące kwiaty wyrastają na końcach łodygi w gęstych gronach.
Światło i temperatura: Potrzebuje jasnego stanowiska bez bezpośredniego słonca i do statecznej ilości powietrza. Bulwy nie zniosą mrozu. Dla kiełkowania potrzebują temp. od 18-20°C. W lecie może stać pod gołym niebem, musi byc jednak chroniona przed wiatrem i deszczem.
Podlewanie i nawożenie: Aby bulwa wykiełkowała, potrzebuje dostatecznej ilości wody i nawozu. Jak tylko pojawią się pierwsze zielone pędy, należy zwiększyć ilość wody, do której każdorazowo należy dodać nawóz płynny.
Podłoże i przesadzanie: Bulwę trzeba zasadzić do doniczki napełnionej żyżną, dobrze drenowaną ziemią. Najlepsza jest doniczka o srednicy 15 do 20 cm. Bulwy nie trzeba później przesadzać.
Rozmnażanie: W naszym klimacie nie wytwarza cebulek przybyszowych. Nie da się rozmna żać.
Otoczenie i ustawienie: Jedna jedyna kwitnąca tuberoza w oknie przyciągnie z pewnością uwagę. Bardzo dekoracyjnie jednak wygląda również razem z innymi zielonymi roślinami, np. w ogrodzie zimowym. Piękny i rzucający się w oczy kwiat będzie się między nimi wyróżniać.
Strzałkowiec grzechotkowy
Beloperone guttata
Wielkość: Należy regularnie przycinać by nie przekroczyła 30 cm.
Kwitnienie i zapach: Kwitnie prawie przez cały rok. Najbardziej dekoracyjne są przy kwiatki, które licznie tworzą się w kłosokształtnym kwiatostanie. Ich trwałość - w przeciwie ństwie do białych rurkowatych kwiatów, które wcześnie opadają - jest duża. Kwiaty nie pachną.
Światło i temperatura: Potrzebuje dużo światła, ale jeśli jest umieszczona za szkłem, nie znosi bezpośredniego nasłonecznienia. Natomiast strzałkowiec stojący na zewnątrz bardzo dobrze toleruje słońce. Najbardziej odpowiadają mu: świeże powietrze i zwykłe letnie temp. W zimie wymaga chłodniejszego stanowiska, o temp. w granicach od 12-15°C.
Podlewanie i nawożenie: Potrzebuje wysokiej wilgotności powietrza. Można wstawić doniczkę do dużej miski z grubym żwirem zalanym wodą. Latem należy podlewać raz lub dwa razy na tydzień, dodając do wody płynnego nawozu. W zimie podłoże powinno byc lekko wilgotne, zasilać należy jedynie połową zalecanej dawki nawozu.
Podłoże i przesadzanie: Dobrze rośnie w normalnej ziemi kwiatowej z dobrym drenażem. Przesadza się go na wiosnę.
Przycinanie: Wiosną nalezy roślinę mocno przyciąć.
Rozmnażanie: Uzyskane podczas przycinania pędy można wykorzystać jako sadzonki wierzchołkowe.
Otoczenie i ustawienie: Jest to roslina która najlepiej rośnie w towarzystwie innych roślin. Szczególnie dekoracyjnie wygląda w kompozycji z roślinami kwitnącymi w różnych odcieniach żółtego, ustawiona na parapecie okiennym.
